Jeśli ktoś tak jak ja lubi usiąść sobie w ogrodzie i w ciszy poobcować z naturą to mając dodatkowo urządzony ogród w stylu japońskim a co za tym idzie wyrafinowanie oraz perfekcyjne wykończenie może poczuje sie jak w raju.Jedna z charakterystycznych cech japońskich ogrodów jest brak symetrii ponieważ mimo trzymania ich w ryzach nie powinny nosić oznak ingerencji człowieka.
Jeśli chodzi o kolorystykę to oprócz zieleni dominują także szarości i brązy. Wiele jest roślin zimozielonych a o zmieniających sie porach roku subtelnie przypominają akcenty - pojedyncza kępa kolorowych kwiatów czy jesienne liście znajdujące sie na ścieżce.
Japończycy uważaja że w ogrodzie powinno się odpoczywać a dusza człowieka ma zażywać spokoju,zanurzać sie w rozmyśleniach dlatego powinien on być pełen prostoty i elegancji.
Jeśli dodatkowo w grę wchodzi buddyzm to krajobraz w nim komponowany zostaje ogołocony do kilku zaledwie symbolicznych elementów - paru kamieni, rośliny o ciekawym pokroju, żwiru.
Ogrody mają być lustrem natury wszechobecnej na Dalekim Wschodzie - ceni się w nich
dzikość i patynę starości. Choć precyzyjnie zaprojektowane i trzymane w ryzach, nie powinny nosić widocznych na pierwszy rzut oka oznak działalności człowieka.
Spośród wielu typów ogrodów japońskich najbardziej znane są ascetyczne ogrody zen z białym grabionym żwirem, eleganckie i służące ceremonii herbaty, wielkie założenia krajobrazowe ze sztucznymi stawami i mostkami czy kompozycje służące oglądaniu z otwartej werandy domu mieszkalnego.
Jeśli chodzi o kwestie czy zwykły szary człowiek jest w stanie skomponować ogród w perfekcyjny sposób,identyczny z ogrodami na dalekim Wschodzie to wydaje sie to niemożliwe ale może zbudować ogród w sposób poprawny .I tu pare wskazówek dotyczących projektowania...
Cztery reguły projektowe:
- dzięki oszczędności środków uzyskano efekt elegancji i spokoju. Jest tu tylko kilka elementów:
woda i żwir, rośliny oraz drewniany pawilon i kładka
- oczko wodne ma wygląd naturalny - jest zaledwie zagłębieniem w przestrzeni grabionego żwiru
- delikatna linia kwitnących roślin na granicy ogrodu łączy ze sobą świat europejskiego parku
z japońskim światem pełnym symboli
- posłużono się zamierzonym kontrastem - jest nim połączenie sztuczności (grabiony żwir) z naturalnością (nieformowane, "europejskie" rośliny)
W tym rozległym ogrodzie orientalny nastrój stworzyły wyrafinowane formy cietych iglaków i poduchy kwitnących azalii
Azalie
Strumyk, który można przekroczyć jednym susem, płynie wolno w betonowym korycie o minimalnym spadku, którego brzegi porasta kożuch karmnika ościstego
Iglaki uformowane na ?stare drzewa zniszczone przez wiatr? (do tego celu nadają się cyprysiki, sosny karłowe i szczepione jałowce).
Na niewielkim wzniesieniu ulokowana została altana. Jej dach ma charakterystczny dla Dalekiego Wschodu kształt pagody
Ostatnio zmieniony przez Pawco 2008-05-22, w całości zmieniany 1 raz
Dodam od siebie ,ze ogród w stylu japońskim jest najbardziej pracochłonnym,najtrudniejszym i najdroższym ogrodem jaki można sobie stworzyć. Mało kto podejmuje się wykonaniem takiego ogrodu,a już nie wspomnę o jego pielęgnacji (pochłania ona masę czasu) ...ale efekty ,które możemy osiągnąć wkładając w to całe serce i masę cierpliwość powalą na kolana nawet byle laika bez jakiegokolwiek pojęcia o ogrodach...ps.świetna sprawa
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum